La prima volta...

Voor alles een eerste keer, zo ook voor bloggen. De drang om te schrijven heb ik al een tijdje en hoewel er altijd wel een excuus is (spelling niet sterk, druk met het gezin, druk met het werk, druk met druk zijn, druk met niks doen) heb ik mezelf kunnen overtuigen dat gewoon beginnen het enige antwoord is. Je kunt nu eenmaal beter spijt hebben van de dingen die je wel hebt gedaan.

Al jaren ben ik gek op Italië; het eten, de cultuur, de taal, het landschap. Keer op keer word ik weer verrast en er is nog zoveel te ontdekken. Eten en eten bereiden staan veelal centraal in mijn vrije tijd. Vers, puur en met passie. Samen genieten met familie en vrienden horen daar onvoorwaardelijk bij. Net als de smaak van verse pasta, tomaat, basilicum, olijven en goede wijn. Ik geloof dat elke maaltijd een verhaal in zich heeft, in elk hoofdstuk een recept overgoten met traditie.  

Geboren en getogen in Tilburg, maar spontaan verliefd geworden op Italië tijdens een studiereis naar Milaan begin deze eeuw. Terwijl collega studenten voetbal en bier belangrijker vonden, dwaalde ik rond in kleine straatjes, typische barretjes en genoot van al het moois dat de stad te bieden heeft. Jaren later zou ik terugkeren met mijn vrouw; ook zij werd spontaan verliefd. We hebben sindsdien al heel wat tijd doorgebracht in tal van plaatsen en streken en ik weet: We raken nooit uitgekeken. Altijd en overal op zoek naar het Italië-gevoel.

Het Italië-gevoel is voor mij even ontsnappen aan de dagelijkse drukte van vergaderingen, files, e-mails en projecten. Ik geniet enorm van mijn dagelijse werk. We maken boeken, hele mooie boeken, en stiekem zou ik ook zelf weleens een boek willen schrijven...Maar laat ik eens beginnen met bloggen.
Ik volg mijn hart. La vita è bella!



La prima volta; Roma, Marzo 2013