zondag 16 augustus 2015

Il coccodrillo come fa?



Als je kind het naar zijn zin heeft, dan heb jij dat ook. Het is een cliché en meer dan waar. Afgelopen vakantie mochten wij twee weken lang iedere avond genieten van de babydance. Een halfuur zingende en swingende kinderen, die als het even kon daarna nog meededen met de tienerdance. De slaap voorbij...

De schaamteloosheid van het vrije bewegen, zingen en het pure geluk op de mooie gezichtjes van onze dochters. Prachtig om te zien en misschien ook wel een grote wens om zelf zo ongeremd te zijn. Intens genieten iedere avond weer. Na een paar dagen kreeg ik de smaak dan toch écht te pakken en danste bij ieder liedje vrolijk mee. Heerlijk!!

Met een goed gevoel voor ritme beweegt Italia soepel met haar heupen, Lara kan al snel alle liedjes meezingen & kleine Giulia heeft dikke pret tussen haar grote zussen en de andere kinderen. Tijdens het dansen merken twee andere dames Lara op en kijken vol bewondering naar haar. Het duurt niet lang of ze leggen contact met elkaar, een vriendschap is gesloten en een vast dansgroepje ontstaat... Geweldig hoe gemakkelijk die kleintjes contact maken, hoe ze zonder woorden elkaar weten te begrijpen en binnen no time onafscheidelijk zijn.
Bij terugkomst in Nederland is de babydance niet vergeten. 's Avonds voor het slapengaan draaien wij nog even een nummertje en gaan de voetjes van de vloer. Dikke pret dus in casa La vita é bella!! 

Ook die pret beleven? Hieronder vind je de 5 favoriete (Italiaanse) kinderliedjes van de bambini. Buon divertimento!

1. Il coccodrillo come fa?

2. I due liocorni

3. Cocomero tondo tondo

4. Socu baci vira


5. Padrone non mi mettere in pentola







zaterdag 8 augustus 2015

Friuli Venezia Giulia

We zagen er een beetje tegenop, voor het eerst in het hoogseizoen op vakantie. In slakkentempo tuffend over de Deutsche autobahn achter massa's toeristen op weg naar het zuiden. Eenmaal op de plaats van bestemming ingeklemd zijn tussen landgenoten, die de hele vakantie enkel op en neer lopen naar het zwembad, de bar en de pizzeria op de camping en buiten de plaatselijke supermercato en gelateria weinig van de omgeving meekrijgen. De enige echte beweging zou tijdens de Italiaanse avond zijn, waar na een te ruime hoeveelheid cocktails, de voeten dan toch even van de vloer gaan op matige vertolkingen van Italiaanse klassiekers door een evenzo matige gelegenheidsband. Overdag dansen vege lichamen, rode ruggen en witte buiken, de Macarena bij het zwembad terwijl de animatiejuf het publiek opzweept: 'And a wone and a twoo and a twee'. Tot laat in de avond gelal op de camping, schreeuwende kinderen omdat er geen friet en frikandellen te verkrijgen zijn... Horror, nachtmerries had ik er van.


Toch vertrokken we half juli naar Italië. En wel naar de regio Friuli Venezia Giulia. Een streek in het uiterst Noord-Oosten van de laars waar we graag eens kennis mee wilde maken. Ingeklemd tussen de Adriatische zee, Oostenrijk, Slovenië en de Veneto vind je er alles wat je je als toerist kan wensen. Zon, zee, strand, cultuur, een goede keuken, prachtige natuur, idyllische dorpjes en een uitermate vriendelijke bevolking. Eigenlijk alles dus, maar dan met uitzondering van het massatoerisme. Een geschenk uit de hemel, toch? Friuli Venezia Giulia is duidelijk nog niet ontdekt door het grote publiek. En dat verbaast ons enigszins, hoewel wij het maar wat prettig vonden. Ik kan niet anders zeggen dan dat we ontzettend enthousiast zijn geworden over deze eigenzinnige regio. Het is er  adembenemend mooi en wat is er veel te zien en te beleven! En dat, ondanks het hoogseizoen, in alle rust.


Met terugwerkende kracht vernoemen we onze jongste dochter Giulia naar deze streek. Gelijkenissen zijn er: Friuli Venezia Giulia is mooi, avontuurlijk, klein en een tikkeltje eigenwijs. Zo spreken ze er  een eigen taal (Friulaans) en in de ristorante vind je gerechten op de kaart die je niet direct zou verwachten in Italië, eerder bij de oosterburen. Soms heb je zelfs even het gevoel niet in Italië te zijn, terwijl het volgende dorpje je weer aan Toscane of Umbrië doet denken. Hoewel we de Friulanen alle toerisme gunnen hopen we dat het massatoerisme ze bespaard blijft.

Wil je ook Friuli Venezia Giulia ondekken? De hoofdstad Trieste en het Castello Miramare ken je vast al wel, daarom hier 9 andere tips die je zeker niet mag missen tijdens je reis (in alfabetische volgorde)!

Acquileia
Wandel de route langs de Romeinse opgravingen die vrij te bezichtigen zijn, beklim de klokkentoren en bewonder de prachtige basiliek en de weelderige mozaïekvloeren uit de 4de eeuw. Heel erg bijzonder. Het archeologische deel van Aquileia staat dan ook niet voor niets sinds 1998 op de werelderfgoedlijst van Unesco. Voor een heerlijke caffè of cappuccino kun je het beste terecht bij Pasticceria Mosaico (Piazza Capitolo).
 

Castello di Duino
Op een rots boven de Adriatische zee, 20 kilometer van Trieste, vind je dit 14de eeuwse kasteel. Waan je even Hertog of Hertogin als je door de kasteeltuinen of de kamers van het kasteel wandelt. Het interieur is (deels) intact. Ook de bunker die in de tweede wereldoorlog door de Engelsen werd aangelegd is te bezoeken.

Achter het kasteel, tussen Duino en Sistiana, ligt een natuurgebied waar je een avontuurlijke wandeling kunt maken over de rotsachtige kliffen. Uiteindelijk passeer je een camping (Mare Pineta) waar je bij Rifugio Rilke terecht kunt voor een aperitivo, caffè of een simpele, maar goede, maaltijd met prachtig uitzicht over de baai van Sistiana (Doe Giulia en Elena de groeten van ons!).

Civadele del Friuli
Civadele del Friuli werd 53 jaar voor Christus gesticht door Julius Caeser onder de naam Forum Iulii, waar de naam Friuli vandaan komt. Het is heerlijk dwalen door de kronkelende middeleeuwse straatjes in het sfeervolle historische centrum. Daal midden in het dorpje af naar het riviertje de Natisone en geniet van de rust en het uitzicht op de Ponte del Diabolo en de tempel van de Longobarden.

Gorizia
Een bijzondere smeltkroes van Italiaanse, Germaanse en Sloveense invloeden wat goed te zien is aan de kerk Sant' Ignazio aan het Piazza della Vitoria. Het Kasteel van Gorizia torent trots boven de stad uit en is zeker een bezoekje waard.

Grotto Gigante
Op 10 km rijden vanaf Trieste vind je in Sgonico een indrukwekkende grot. In de duisternis daal je via een trap 100 meter af naar een immense ruimte van 168 lang en 76 meter breed... Tja, hij heeft niet voor niets de naam Gigante.

Palmanova
Deze vestingstad is gebouwd in de vorm van een ster en werd gesticht in 1593. Strijk neer op een terrasje aan het prachtige zes hoekige Piazza Grande met uitzicht op de Kathedraal of struin door de rechte straten naar de stadsmuur die deels te bewandelen is. Neem voor de lunch of diner plaats bij Osteria Campana d'Oro (Borgo Udine 27), om je vingers bij af te likken!

Prosciutto di San Daniele
Overal in Friuli Venezia Giulia kun je smullen van deze heerlijk ham uit het gelijknamige dorpje. Oprecht de culinaire trots van deze regio, want hij doet zeker niet onder voor de veel bekendere variant uit Parma.

Spilimbergo
Spilimbergo mag zich rekenen tot de mooiste dorpjes van Italië en is gebouwd rond het prachtig beschilderde 15de eeuwse kasteel. Bezoek ook de Duomo Santa Maria Maggiore, wat ons betreft de mooiste van Friuli Venezia Giulia. Ook weten ze hier wat lekker eten is in een fantastische sfeer. Onze tip: Trattoria Consul (Piazza Borgolucido 28)
 

Op een minuut of 10 rijden van Spilimbergo ligt overigens het graf van Pim Fortuyn (Provesano).

Udine
Onder de portici is het heerlijk winkelen en het Piazza della Libertà mag zich onder de mooiste pleinen van Italië scharen. Udine is na Trieste de grootste stad van Friuli Venezie Giulia en heeft het wat ons betreft helemaal! Wat een heerlijke stad!!