Spaghetti con finocchio

Soms kom je op van die plaatsen die je nooit meer zult vergeten, waar je geen seconde aan twijfelt om terug te gaan en waar je als je er aan terugdenkt gelijk goede zin krijgt. Duddova in Toscane is zo'n plek. Deze hele leuke tip (het zal inmiddels bijna een jaar geleden zijn) kregen we op twitter van Rianne van Erp. Tijdens onze vakantie op La Chiocciola afgelopen zomer moesten we daar zeker naartoe gaan, ze stuurde een foto en eigenlijk waren we gelijk verkocht. Rianne had niets te veel gezegd. Lang leve de Sociale Media!

Vanuit Ambra rijd je omhoog de "berg" op en na een paar kilometer kom je in het kleine Duddova dat uit slechts een paar huizen, een chiesa en La Bottego di Duddova bestaat. Duddova wordt gerund door famiglia Fuccini, in de winkel koop je streekproducten terwijl je in de osteria van een geweldige keuken kan genieten. Als we aan komen lopen komt eigenaar Leonardo naar buiten om ons te begroeten. We maken kennis met zijn aanstekelijke enthousiasme, intense vriendelijkheid en vrolijke glimlach. Als we gaan zitten komt Delia, de dochter van Leonardo, bij ons aan tafel zitten. Ze is bijna 3 en gezegend met bruine krulharen en reebruine ogen. Ik schreef al eerder dat de taal van kinderen overal gelijk is: De meisjes spelen, dansen en lachen in de straatjes van Duddova. Piero, de vader van Leonardo, vermaakt de kinderen bij het krijtbord. De zon weerkaatst op hun lachende gezichtjes en Piero aanschouwt het spel alsof het nooit anders is geweest. Ondertussen bereidt Rinetta (la Nonna) onze maaltijd, we bestelden pici met truffel, spaghetti met venkel en een mooie fles huisgemaakte wijn. Als we eraan terugdenken loopt het water ons nog altijd in de mond.

Geïnspireerd door de Toscaanse zon, de kleurrijke kleertjes van de bambini en de overheerlijke spaghetti con finocchio selvatico di Duddova, bereid door Rinetta:

Spaghetti con finocchio!

Voor 4 personen

• 350 gram spaghetti
• 1 teen knoflook (fijngehakt)
• 1 knol venkel (schoongemaakt en fijngesneden, bewaar het venkelkruid voor garnering)
• 1 ui (gesnipperd)
• 2 sinaasappelen (rasp de schil en pers het sap eruit)
• 25 gram boter
• 25 gram versgeraspte parmigiano reggiano
• peper & zout

Zet een pan op het vuur en smelt daarin de boter. Voeg de knoflook en ui toe en laat een paar minuten fruiten. Voeg dan de venkel toe en verwarm het geheel nog 5 minuten door op laag vuur. Draai het vuur hoog en blus af met de geperste sinaasappel en voeg gelijk de geraspte schil toe. Draai het vuur laag en laat alles nog een 10-15 minuten pruttelen. Breng ondertussen een pan met ruim water aan de kook, voeg zout toe en kook hierin de spaghetti al dente. Breng het groentemengsel op smaak met peper en zout en meng het geheel door de spaghetti. Schep op platte borden, garneer met het venkelkruid en Parmezaanse kaas.

Buon appetito!

Gnocchetti Tricolori

Al Mercato! Er is waarschijnlijk in heel Italië geen dorp of stad te vinden zonder eigen markt. Heerlijk slenteren langs de kraampjes met tassen en kleding, lokale producten, verse groenten en fruit. Op een pleintje neerstrijken voor een cappuccino tussen de lokale bevolking die elkaar vrolijk begroeten en vol oprechte interesse vragen hoe het gaat. Handen worden geschud, complimenten en schouderklopjes uitgedeeld. Sesto Calende, een dorpje net onder het Lago Maggiore aan de rivier de Ticino, tovert haar straten iedere woensdagochtend om in een sfeervolle markt. Door het hele dorpscentrum, en met name langs de oevers van de Ticino, staan tientallen kramen opgesteld waar de kooplui hun handel aanbieden. Langs de rivier struinen jonge stellen hand in hand, maken mannen een praatje op een bankje en lopen oudere vrouwen met volle tassen aankopen van de markt terug naar huis. Sesto Calende is misschien niet het eerste dorpje waar je aan denkt als je ergens rond het Lago Maggiore verblijft. Het is geen toeristische trekpleister met een historisch stadscentrum. De markt is een schoonheid, puur en met name bijzonder door de mensen. Hier voel je je even geen toerist, laat je je meevoeren in de waan van de dag en word je betrokken in de gesprekken.

Met een tas vol verse groenten rijden we terug naar ons verblijf aan het Lago Maggiore. Bij de supermercato kopen we nog een zak Gnocchetti Tricolori. Een kleine soort gnocchi van aardappel in drie kleuren. De rode zijn gekleurd met tomaat, de groene met basilicum. 

Voor 4 personen

• 500 gram Gnocchetti Tricolori (of zelfgemaakte gnocchi di patate)
• 30 gram  boter
• Scheutje olijfolie (extra vergine)
• 2 paprika (geel en groen) in blokjes gesneden
• 1 courgette, gehalveerd en in plakjes van ca 1 mm gesneden
• 2 sjalotten, gehalveerd en in dunne reepjes gesneden
• 2 tenen knoflook, in dunnen plakjes gesneden
• handvol pomodorini
• 200 ml groentebouillon
• mespuntje chilipeper
• zout

Verhit de boter in een ruime pan en fruit hierin 2 minuten de knoflook en sjalotten. Voeg dan de paprika en courgette toe en verhit deze onder regelmatig omscheppen. Draai het vuur hoog en blus af met de bouillon, voeg het mespuntje chilipeper toe en zout naar smaak. Verwarm het geheel nog even door en breng ondertussen een pan met water aan de kook. Voeg zout toe en de kook hierin de Gnocchetti. Schep ze als ze boven komen drijven (dit gaat zeer snel), met een schuimspaan uit de pan en laat kort uit lekken. Voeg ze toe bij het groentemengsel samen met de pomodorini. Roer alles goed door elkaar en serveer direct.


Buon Appetito!

Riso al Teroldego Rotaliano

Met hoge snelheid sluiten de deuren van de lift in de parkeergarage. De lift schiet omhoog en als de deuren weer opengaan kijken we uit over het Piazza di Fiera. We zijn in Trento, met 120.000 inwoners de grootste stad in de omgeving en tevens hoofdstad van de provincie Trentino (Zuid-Tirol). Door een sfeervolle straat met winkels en barretjes, lopen we richting het Piazza Duomo. We passeren prachtige gevels voorzien van muurschilderingen en oude metalen balkons vol met kleurige bloemen. Op de terrasjes genieten mensen van een caffè of een cappuccino met een brioche.

Dit is wat we eigenlijk het liefste doen als we een stad bezoeken. Ronddwalen, de stad beleven, de stad voelen en links of rechts afslaan om net die plekjes te ontdekken die niet voor de hand liggen. En zo besteden we onze ochtend met genieten van alles wat Trento te bieden heeft. We bewonderen de Neptunus fontein en de kathedraal op het Piazza Duomo. Ook passeren we vele kleine pleintjes waar allerlei groenten, fruit en streekproducten worden aangeboden. Langzaam sluiten er wat winkels en gaan er doeken over de kramen. Het is tijd voor de lunch, pranzo! 

Bij een osteria aan de rand van het centrum kijken we naar binnen. De inrichting is eenvoudig, voorin staan een paar tafels, het is er smal. Er is slechts één tafel bezet door vier mannen. Eén van de mannen heeft zijn schort nog om en zo te zien zijn ze allemaal werkzaam in de osteria. Ze hebben net hun pranzo genuttigd, ruim voor de komst van de gasten die hetzelfde gaan doen. Het ziet er vertrouwd uit en we besluiten om naar binnen te gaan. Il cameriere staat gelijk op en komt ons tegemoet.

‘Buongiorno. Un tavelo per due addulti e due bambini?’

‘Si, grazie’ 

Hij leidt ons naar achter, langs de bar, door een smalle gang waar ook de keuken aan grenst. Het ruikt er heerlijk. We komen uit in een huiskamerachtige ruimte en de ober wijst ons een tafeltje in de hoek. Een kaart vol streekgerechten, we bestellen Riso al Teroldego Rotaliano. Een Risotto bereidt met rode wijn gemaakt van de Teroldego druif, Trentino is het enige gebied in Italië waar deze druif voorkomt.

Riso al Teroldego Rotaliano

 Voor 4 personen

• 350 gram Carnaroli rijst
• ½ liter rode wijn (Teroldego Rotaliano)
• ½ liter groentebouillon
• 1 ui, gesnipperd
• 60 gram boter
• 70 gram versgeraspte Grana Trentino (of Parmezaanse kaas)
• zout en peper

Smelt de boter in een ruime pan en fruit de ui op matig vuur 5 minuten. Voeg de rijst toe en verhit deze al roerend totdat de rijst glazig wordt. Draai dan het vuur hoog en blus af met de rode wijn. Roer voortdurend en laat de alcohol verdampen en voeg beetje bij beetje de bouillon toe. Draai het vuur laag en blijf regelmatig roeren, zorg dat de rijst in de bouillon blijft staan. Als de rijst beetgaar is, dit is na ca. 20 minuten, roer dan de Grana erdoorheen en breng op smaak met peper en zout.

Buon appetito!