Onze Top 5: Italiaanse hits!

De reis naar Italië maken wij meestal met de auto. Voor wie denkt; dat is toch saai? Niets is minder waar. Zo’n reis betekent urenlang pret… hunkerend naar de mooie camping of agriturismo waar wij dit keer aankomen. Ook de bambini zijn al helemaal gewend aan de reisafstand.

Eén CD die altijd meegaat  in de auto is de “Beginnerscursus Italiaans”. Ondertussen kunnen wij de oefeningen die hierop staat wel dromen. En dat is maar goed ook, je leert een goede basis van de Italiaanse taal. De bevestiging dat de basiskennis erin zit is altijd fijn, nog even en dan gaan wij het in de praktijk toepassen…

Zo gauw we de grens passeren stemmen we gelijk af op de radiozender “RTL 102.5”. Dé nummer één radiozender van Italië wat ons betreft. Terwijl we genieten van het temperament van de deejays ‘vliegen ‘ we naar onze bestemming. De laatste hits in Italië vullen de ruimte in de auto. Nog een paar km. Aanstekelijk… Binnen een mum van tijd wanen wij ons in Italiaanse sferen, met alle handgebaren van dien.

Voor wie alvast in de stemming wil komen: Onze top 5 van de afgelopen jaren:

1.  Biaggio Antonacci, Chiedimi Scusa
   
2. Volgens hem: Emma Marrone, Dimentico tutto 
   Volgense haar: Emma Marrone, Ma Che Vita Fai 
3. Modà featuring Jarabedepalo, Dove è sempre sole
   
4.  Francesco Renga, Il mio giorno più bello del mondo
   
5. Negramaro, Un amore così grande
   

Buon divertimento!

Gnocchi al Pomodoro

Boodschappen doen in Italië is erg leuk. We hebben het dan ook tot een ware kunst verheven. Er zijn tal van producten die thuis in Nederland niet of lastig verkrijgbaar zijn en als je er dan toch bent en nog wat ruimte over hebt, dan kun je die maar beter goed benutten. Dat is overigens met een vrouw en drie kinderen nog een behoorlijke uitdaging. Hoe dan ook heeft de auto na een paar weken Italië meer weg van een mobiele supermarkt dan van een gezinsauto. Overal zitten producten verstopt: Flessen wijn liggen onder de autostoelen, pakken meel boven op de koffer, gedroogde pasta, pizzocheri, polenta en funghi tussen de kleding en de kinderspullen. Eenmaal thuis is het fijn met die producten aan de gang te gaan. Tijdens het bereiden of het eten van de meegenomen risotto, pasta of polenta denken we even terug aan de vakantie. Mooie herinneringen aan het fornuis en aan tafel.

We verbazen ons ook wel eens in de supermercato...

Een verhaal en een recept

In de rij bij de kassa staat een Nederlands stel, middelbare leeftijd, zo te horen komen ze ergens uit Noord-Holland. Terwijl Lara rondkijkt naar wat er zich allemaal in de winkel afspeelt beklagen zij zich over dat het allemaal zo langzaam gaat. ‘Zal ik de auto vast halen en voor de deur zetten dan hoeven we niet zo’n eind te lopen. Je sjouwt je rot!’ klaagt de man. Het wagentje ligt vol met blikken bier van Nederlands fabrikaat, chips en gemaksvoedsel. In ons mandje verse tomaten, gnocchi di patate, knoflook, een fles extra vergine olijfolie en verse volle melk uit Trentino. We maken ons klaar voor de luch en gaan gnocchi al pomodoro maken. Pranzo!

De vrouw is aan de beurt. Ze wisselt geen woord met de jonge cassière en gunt haar geen blik waardig. De lichaamstaal van de cassière spreekt boekdelen, haar vrolijke uitstraling verandert direct, ze is duidelijk geïrriteerd.‘Cinquantotto trentacinque’ deelt ze kortaf mede. De vrouw  kijkt gelijk op. ‘Wat?’ reageert ze in het Nederlands. De cassière draait het scherm om waar het bedrag in cijfers opstaat. ‘Oh, 58.35’, verzucht de vrouw. Ze betaalt en krijgt er nog net een ‘nou dankjewel hè’ uit. De cassière geeft enkel een knikje en de vrouw haast zich de winkel uit.
Dan gaat Lara voor de cassière staan. ‘Buongiorno’ roept ze vrolijk. De cassière begint weer te lachen en begroet haar vriendelijk.‘Ciao bella, parli bene Italiano. Complimenti!’
Lara lacht en helpt met het inladen van de boodschappen terwijl de cassière de boodschappen scant.We rekenen af en Lara zwaait druk met haar rechterhand.‘Ciaaao’.
De cassière zwaait enthousiast terug en kijkt ons na terwijl we de winkel uitlopen.
‘Ciao bella bionda’.

Gnocchi al Pomodoro

Een perfect gerecht voor op de camping. Makkelijk te maken en met heerlijke verse zongerijpte tomaten en geurige knoflook zeer smaakvol. De gnocchi uit het koelvak in de Italiaanse supermarkt zijn, in tegenstelling tot in Nederland, een prima alternatief voor de zelfgemaakte verse variant.

Voor 4 personen

• 500 gram Gnocchi di patata
• 5 rijpe tomaten in grove stukken gesneden
• 3 teentjes knoflook in dunne plakjes
• 5 blaadjes basilicum, gescheurd
• zout 
• 4 eetlepels extra vergine olijfolie
• peper en parmezaanse kaas

Verhit 3 eetlepels olijfolie in de pan en fruit kort de plakjes knoflook. Voeg de tomaten toe zo gauw de knoflook licht begint te kleuren. Als de tomaten koken voeg dan een halve theelepel zout toe, de basilicum en laat op een laag vuur pruttelen.
Kook ondertussen de gnocchi in licht gezouten water en schep deze eruit met een schuimspaan als ze boven komen drijven. Laat ze even uitlekken en voeg toe aan het tomatenmengsel en meng er nog een eetlepel olijfolie door. Bestrooi eventueel met wat peper en versgeraspte parmezaanse kaas.

Buon appetito!

Firenze

"Kijk daar eens Lara en Italia, zien jullie waar de mensen staan daarboven." Sophie wijst naar de koepel van de Dom. Lara knijpt haar ogen samen, "Ik zie het niet..." Nerveus kijkt ze nog een keer in de richting van het immense gebouw. Nog altijd geen succes. Italia is inmiddels afgeleid door al het moois om haar heen en rent rond over het dakterras. We staan op het dak van het warenhuis La Rinascente aan het Piazza della Republica, het middelpunt van Florence (Firenze). Sophie Kruijsdijk gaat ons vandaag haar stad laten zien. De van origine Arnhemse is 4 jaar geleden vertrokken naar Florence en woont sinds kort samen met haar Italiaanse vriend Marco. Ze geeft Engelse les, schrijft voor Ciao Tutti en De Smaak van Italië en geeft daarnaast rondleidingen aan kleinere groepen. Zoals je wellicht wél zou verwachten was het op de eerste plaats niet de liefde die Sophie Nederland voor Italië deed verruilen. Dat was al voorbehouden aan haar ondernemergeest en nieuwsgierigheid.

Ondertussen ziet Lara nog altijd de mensen op de Dom niet. Het is ook lastig te bevatten dat die kleine miniatuur poppetjes mensen zijn. "Zie je dan misschien wel die gouden bal op de koepel?" vraagt Sophie. Ze houdt de schouder van Lara vast en draait haar in de goede richting. "Ja die zie ik!" roept Lara opgelucht. "Het lijkt een klein balletje vanaf hier", vertelt Sophie, "maar deze is zo groot dat er wel een tafel met 6 stoelen in zou passen."

En zo begon een bijzondere dag in Florence, het was maandag 16 juni, het weer was zacht. Het was niet zo warm als de voorbije week. Florence ligt namelijk in het midden van een vallei en bij hoge temperaturen blijft de warmte onaangenaam in de stad hangen. Het is dan beter de stad te ontvluchten of om verkoeling te zoeken bij de Arno. Maar die dag hadden we geluk, het was zelfs 'lange broeken' weer. Echt weer om alles te zien, te proeven en te voelen van deze wonderschone stad.
Mocht je nu overigens klaarzitten om meegenomen te worden naar alle highligths van Florence, dan moet ik je teleurstellen. We hielden slechts kort halt op het Piazza del Duomo, zagen de Ponte Vecchio op een afstandje en het Pallazzo Piti, het Pallazo Vecchio, de Bobolituin, het Uffizi, ...? We lieten ze stuk voor stuk links dan wel rechts liggen.

We verlaten het warenhuis en lopen richting de Dom. Nog geen 50 meter verder houden we al weer halt. "Loop hier maar eens naar binnen", kijk goed naar het interieur en kijk vooral naar boven". Sophie had niets te veel gezegd, Gilli is een museum op zich."Il Salotto buono da Firenze" en dat al sinds 1733. De mooiste dingen in Florence zijn op verrassende plekken te vinden. Gewoon Sophie volgen en naar haar prachtige verhalen en grappige anecdotes luisteren. Zo beland je op de mooiste pleinen en leukste wijken, ontdek je onbekende pareltjes en eet je de lekkerste gelati. Eigenlijk alles wat je niet standaard in de toeristengidsen leest. Terwijl we ons richting Mercato Centrale begeven praten we over het leven in Florence, de problematiek rond de jeugdwerkloosheid en het (niet altijd prettige) temperament van de Italianen. Zo is het lastig om vriendschappen op te bouwen met Italiaanse vrouwen, er is nogal wat achterdocht.

"Wat is dit?" Lara wijst naar de hopen vlees in de vitrine, om haar heen hangen parmahammen en worsten. Overal zijn kraampjes met kaas, vlees, vis, groente en (verse) pasta. Mercato centrale is één van Europa's grootste overdekte versmarkten. Daar waar de italianen staan te dringen weet je zeker dat er kwaliteit verkocht wordt. Geduldig legt Sophie alles uit en Lara blijft maar vragen van welk dier de hoopjes afkomstig zijn. Lever, niertjes, tong, pens, bistecca alla fiorentina. Alles ligt zo puur als het maar kan gepresenteerd. Op de bovenverdieping vind je diverse restaurantjes, wijnbarretjes en proeflokalen waar je de hele dag terecht kunt om te genieten van het allerbeste.

We lopen verder. Over de markt van San Lorenzo en het Piazza Santa Maria Novella, we steken de Arno over en nemen een heerlijke gelato in de beste gelateria. Ook hier had Sophie niets te veel gezegd: Het is voor het eerst deze ochtend dat iedereen stil is. Uiteindelijk belanden we in de wijk Santo Spirito, hier is het minder druk en vind je het echte leven. Hier wonen de Florentijen. Een prettige wijk waar achter de dubbele deuren en in de souterrains van de panden allerlei ambachten te vinden zijn. Op het mooie, rustieke Piazza Santo Spirito is het tijd om afscheid te nemen, Sophie geeft ons nog de nodige tips mee voor de rest van de dag en beveelt ons een goede osteria aan op het plein (hierover volgt later nog een blog). Als Sophie terugwandelt naar haar fiets op het Piazza della Repubblica, hebben Lara, Italia & Giulia hun favoriete plekje gevonden bij de fontein. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen en wij ook niet, hier gaan we nog vaker terugkomen!

Wil je ook een bijzondere dag in Florence? Neem contact op met Sophie en bekijk Florence door de ogen van een local. Of geniet thuis van alle mooie verhalen en foto's en bestel de 292 pagina's tellende Ciao tutti Special (#7 Firenze – Stad aan de Arno).

Buon divertimento!

Fusilli al tonno e melanzane

Daar stonden we dan, onder de tent van een onbezette caravan. Met bakken kwam het uit de hemel. Grote druppels, koud was het niet. We hadden net een caffè gedronken bij het barretje op de camping. De meisjes namen een waterijsje. Op die paar vierkante meter zongen we liedjes en speelden we spelletjes. Het was nog rustig in juni op campeggio La Chiocciola, wat 'slakkenhuis' in het Nederlands betekent. En de camping doet zijn naam eer aan, alles gaat hier net een tandje langzamer. Laat je niet misleiden door de wat verouderde aanblik van het winkeltje en het barretje bij de entree van de camping. Achter de poorten is het een oase van rust en Italiaanse gezelligheid. Mooi gelegen tussen de groene heuvels in de Ambra vallei bij het piepkleine dorpje Capannole, een kilometer of 60 onder Firenze (Florence) in hartje Toscane. Een perfecte uitvalsbasis om Toscane te ontdekken. Plaatsen als Arezzo en Siena liggen binnen handbereik en op een uurtje rijden vind je onder andere San Gimignano, Montepulciano en Perugia (Umbrië).

De meisjes rennen ondertussen van de ene naar de andere tent. Ze gillen het uit als een grote druppel in hun nek plenst. "Gaan we terug naar de caravan?" vraagt Italia, ze kijkt wat sip. "We hebben honger" vervolgt Lara. "Het regent nu niet meer zo hard, dus we kunnen best wel teruggaan toch?". Daar hadden de meiden gelijk in, snel gingen we ervandoor. Langs het riviertje en de kikkervijver, over gladde stenen en langs plassen water af op het grindpad. Het leek wel alsof we alleen op de camping waren, het natte gras streelde onze voeten. "We willen Fusilli papa! Met tonijn" Dit recept, -ontstaan in de caravan-  is inmiddels een "klassieker" in huize La Vita è Bella.

Fusilli al tonno e melanzane

Voor 4 personen

• 350 gr fusilli
• 3 teentjes knoflook, in dunne plakjes gesneden
• 3 sjalotjes, gehalveerd in dunne plakjes
• 1 aubergine, in kleine blokjes gesneden
• 200 gr pomodorini, in partjes gesneden
• 100 ml rode wijn
• 200 gr tonijn (uit blik, op olijfolie)
• 75 gr parmezaanse kaas (versgeraspt)
• olijfolie, peper & zout

Verhit 2 eetlepels olijfolie in een pan en fruit de knoflook en de sjalotten 2 minuten op laag vuur. Voeg de aubergine toe en "stoof" deze in 15-20 minuten langzaam gaar. Breng ondertussen een pan water aan de kook voor de pasta en kook deze met een eetlepel zout "al dente". Doe dan de pomodorini bij de saus, draai het vuur hoog, blus af met de rode wijn en voeg een snuf zout toe. Laat de alcohol verdampen en draai het vuur weer laag. Laat het geheel nog even doorgaren en roer er dan de tonijn ( inclusief de olijfolie waarin deze zit) doorheen. Haal de pan van het vuur, roer de parmezaanze kaas erdoorheen en voeg zout toe naar smaak. Meng de saus met de pasta en serveer direct. Bestrooi het geheel met flink wat versgemalen zwarte peper.

Buon appetito!