zondag 14 september 2014

Campo giochi



Net over de Ponte Scaligero in Verona ligt het Campo Giochi, een afgesloten speeltuin die gelukkig
nog niet is ontdekt door de toeristen. Er is een verkeerstuin, er zijn glijbanen, schommels, wipwaps... Eigenlijk alle speeltoestellen die je maar kan wensen als kind en genoeg voor urenlang vermaak.

Aan het einde van de middag schijnt een laaghangende zon door de bomen in het park. Moeders en oma’s rennen achter de kinderen aan of maken een praatje. De sfeer is ontspannen, de tijd lijkt er stil te staan. 
Lara en Italia rennen direct naar een soort draaimolen. Niet meer dan een metalen schijf met een handwiel in het midden en rondom bankjes met een metalen railing. Als je aan het handwiel draait komt de carrousel langzaam in beweging. 

Het is een populair speeltoestel bij de Italiaanse kinderen, klein en groot springen erop en eraf. De grotere kinderen zwengelen het apparaat aan door vanaf de grond aan de railing te sleuren.
Rond en rond.... 
Blonde krullen en twee lachende gezichtjes komen keer op keer voorbij. 
´Sneller, harder!´ 
Een Italiaans meisjes met lang donker haar draait aan het handwiel alsof haar leven ervan afhangt. Italia heeft haar armen stevig om de railing geklemd, ze gilt het uit van plezier. Ze weten van geen ophouden, ´nog een keer, nog een keer!´ 
Weer een zwengel. 
De taal van spelen is voor alle kinderen gelijk. Ongecompliceerd en onbevangen. 
Rond en rond...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten